Nigdy nie lubiłam swoich urodzin i jakoś specjalnie na nie nie czekałam. Może dlatego, że urodziłam się we wrześniu, gdy tak brutalnie kończy się lato i trzeba schować letnie sukienki i sandałki na dno szafy. A ja najczęściej dostawałam od rodziców zimową kurtkę w prezencie. Nigdy nie przejmowałam się liczbami. 23 czy 25 – co za różnica! Bardzo czekałam na 18 żeby móc wyjechać do pracy za granicę, później brałam każdy rok pozytywnie „na klatę”.

#takasytuacja -> jesteś mamą chłopca, zachodzisz w kolejną ciążę i okazuje się, że pod sercem nosisz drugiego ogonka. Może marzyła Ci się córka, a może właśnie chciałaś urodzić Pierworodnemu Najwspanialszego Przyjaciela na Świecie, kompana do zabaw figurkami Ninjago, Superbohatera, który osiąga master level w wygrzebywaniu dżdżownic patykiem z ziemi? Urodzić Bratu Brata to jest MOC! Na pewno docenisz tę sytuację jeszcze nie jeden raz w życiu. A są na tej Ziemi tacy, którzy marzą choć o jednym takim małym wielkim szczęściu. Ty masz dwa, albo i trzy. Tak miało być 🙂